Για τον Μόντσο, είναιι μια ειδυλλιακή χρονιά: αρχίζει το σχολείο (τέλη του '36), έχει έναν υπέροχο δάσκαλο, κάνει φίλο του τον Ρόκε, ξεκινά να εξιχνιάζει μερικά απ τα μυστήρια του έρωτα και, με το μεγάλο του αδελφό, έναν εκκολαπτόμενο σαξοφωνίστα, πάει ταξίδι με την μπάντα τους από το χωριό τους στην Γαλικία.
Ωστόσο, είναι και η χρονιά που η ισπανική δημοκρατία παίρνει φωτιά από φασίστες επαναστάτες.
Ο πατέρας του Μόντσο είναι δημοκρατικός, όπως και ηλικιωμένος δάσκαλός του, Δον Γρεγόριο. Η μητέρα του είναι χλιαρή ως προς τη δημοκρατία, με προεξάρχον το ενδιαφέρον της για τη θρησκεία και μια πίστη στο Θεό...
Καθώς χαράζονται γραμμές κι ο καθένας καλείται να διαλέξει πλευρά, ενώ η ισχύς δείχνει να κλίνει προς τη μια πλευρά... οι δυνάμεις του φόβου, της βίας και της προδοσίας των ιδανικών και των ανθρώπων αλλοιώνουν βαθειά και δηλητηριάζουν αυτό που θα ήταν η ευτυχία της ενηλικίωσης...
Post A Comment: